Op 21 juni schreef Hennie van W. een stukje over verschil in aanpak tussen West en Oost:
-
Vanochtend om 9 uur was ik al aan de beurt voor accupunctuur. Het inbrengen van de naalden deed iets meer pijn dan de eerste keer maar het went. Hierna is een kwestie van 20 minuten blijven liggen en nadat je net wakker bent geworden is dat best ontspannend. Totdat met een grote ruk even je lakens onder je voeten worden weggehaald terwijl daar een aantal naalden gepositioneerd zijn. Als men hier nog geen benul had van de Nederlandse taal (met een vleugje Amsterdams accent) dan heeft men daar vanochtend (kosteloos) kennis mee gemaakt. Het klonk een beetje als @#$%^&*?}!!! en dat is nog de gekuiste versie. Het typeert de instelling van de Chinezen, of het nu in dit hospitaal is of er buiten: overal plenty personeel maar als je er eens goed voor gaat zitten merk je dat niemand eigenlijk echt aan het werk is. Iedereen loopt tegelijkertijd door elkaar heen en doet maar wat. In Nederland komen ze de rontgenkamer toch ook niet afstoffen terwijl er iemand net groen aan het oplichten is. In ieder geval is de effectiviteit mijlenver te zoeken. Men zou bij wijze van spreken hier 4 mensen inschakelen om een laken naar de waskamer te verplaatsen (alle 4 een punt en slepen maar). Airco defect? Zeg het tegen de ene en je kunt er donder op zeggen dat binnen twee uurtjes al het personeel is langs geweest. Een ieder laat zijn licht er op schijnen maar daadkrachtig optreden, ho maar.
-

Dit was maar een kein stukje uit zijn dagboek en misschien niet de meest fortuinlijke dag.
Voor ALS patienten die nog naar China gaan is zijn complete dagboek toch wel een aanrader.
www.hennienaarchina.nl