Geoffrey

Onze kleindochter was amper 1 jaar oud toen mijn man de diagnose kreeg. Hij geniet op allerlei manieren nog van zijn kleinkind. Vasthouden kan hij allang niet meer - maar er naar kijken, het lachende toetje naar hem, het kleine handje op zijn grote arm, doeiii zeggen en zwaaien naar opa als ze naar huis gaat. Al die hele kleine dingen zijn zo groot geworden, zo belangrijk. Praten met zijn kleindochter kan hij niet maar het contact wat toch aanwezig is, is van onschatbare waarde.
Hij heeft nooit de gedachte gehad van om haar vast tehouden bij de eerste stapjes maar hij heeft alles laten komen zoals het komt en genoten van alles wat hij op die momenten nog kon.

Geoffrey ik wil je hiermee zeggen, maak geen voorstelling/ideeën maar laat alles komen zoals het komt. Ik weet zeker dat er op wat voor wijze dan ook een band komt tussen opa/kleinkind. Dan Geoffrey geniet jij hier ook van.

Het allerbeste en laat ons weten wanneer de ooievaar iets gebracht heeft.

groetjes Mirjam

Je ziet het Geoffrey, heel veel mensen zitten met je mee te wachten op de ooievaar!!!!

Groetjes!!!!

Hallo dames,
bedankt voor deze mooie woorden, ik zal zeker iets laten weten als de ooievaar iets heeft gebracht.
Ik hoop ook dat mijn vader nog een beetje zal kunnen genieten van zijn kleindochter. We moeten inderdaad alles op ons laten afkomen, maar je zit natuurlijk altijd met die vragen waar niemand kan op antwoorden hé, maar we moeten het leven nemen zoals het komt, de eene dag lukt dat beter dan de andere hé.
Bedankt voor de steun dames !
Geoffrey